De foto van het icarusblauwtje is vanavond gemaakt en heel speciaal voor mij. Lynn, mijn dochter van bijna 6, wilde graag een stuk fietsen. Mama aan het werk, dus dat leek papa een goed idee. Maar wel het aangename met het goede combineren, dus de camera en de macrolens mee. Ik stelde voor om naar de watermolen in Haaksbergen te fietsen en daar een stukje langs de beek te wandelen. Had ze niet zo'n zin in. Dat veranderde toen ik voorstelde om voor elke door haar gevonden vlinder/libel/juffer een dikke kus als beloning in het vooruitzicht te stellen. Ze was ze om. Zo gezegd zo gedaan. We liepen een stukkie langs de beek. Ik had al genoeg juffers gezien, maar nog geen vlinders. Toen riep ze ineens heel enthousiast: papa een vlinder. Een heel kleintje. En ja hoor, mevrouw had een icarusblauwtje gevonden. Papa trots, zij trots. Oh ja, de dikke kus heeft ze gehad. Het is prachtig om je dochter op deze wijze zaken over de natuur te leren. En mooi dat ze het dan oppikt.
Daarnaast ook nog een fraaie juffer vast kunnen leggen. Al met al een geslaagde avond.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten